Κοινωνιολογική Εταιρεία
«Ιδρύεται εν Αθήναις Σύλλογος υπό την επωνυμίαν «Κοινωνιολογική Εταιρεία», σκοπών:
- Να υποβοηθήση τaς φιλοσοφικάς, κοινωνιολογικάς και οικονομικάς μελέτας και να τας εκλαϊκεύση.
- Να εργασθή, όπως αναγνωρισθή πρακτικώς η πολιτική αρχή, ότι:
- α) σκοπός της πολιτείας είναι η δι’ όλα τα μέλη της κοινωνίας εξασφάλισις και προαγωγή εξ ίσου ευνοϊκών συνθηκών προς ανάπτυξιν της προσωπικότητάς των•
- β) προς επίτευξιν του σκοπού τούτου, (…) δεν είναι δυνατόν να πληρωθή τελείως, αν μη καταστώσι κοινά τα μέσα της παραγωγής και ρυθμισθή η διανομή του πλούτου αναλόγως των αναγκών εκάστου [1908 – «Κοινωνιολογική Εταιρεία», στο Ξ. Λευκοπαρίδης (επιμ.) 1957: 3].
«…Θα ήτο σήμερον εις άκρον επιβλαβής η εις δημοκρατίαν μεταβολή του δημοκρατικού πολιτεύματος ένεκα των εσωτερικών ανωμαλιών, εις τας οποίας ήθελεν εμβάλει το Κράτος, και διότι η δημοκρατική ιδέα δεν έχει ωριμάσει εις τον λαόν …» [29/08/1909 – «Τι πρέπει να γίνη», στο Ξ. Λευκοπαρίδης (επιμ.) 1957: 52].
«Η διόρθωσις των κακών (…) είναι βεβαίως δυνατή δια καταλλήλου διδασκαλίας του λαού, δια συνεταιριστικής οργανώσεώς του, δι’ εισαγωγής αρμόζοντος εις τα ήθη και την ιστορίαν μας συστήματος τοπικής αυτοδιοικήσεως και τέλος δια του σχηματισμού λαΐκού κόμματος μη στηριζομένου εις τους προσωπικούς δεσμούς και εις την ικανοποίησιν ατομικών συμφερόντων» [29/08/1909 – «Τι πρέπει να γίνη», στο Ξ. Λευκοπαρίδης (επιμ.) 1957: 45-46].
Λαϊκόν Κόμμα
«Το κόμμα ενεφορείτο από ιδεολογίαν σοσιαλιστικήν, πέραν του κρατικού σοσιαλισμού ον επρέσβευε κατ’ αρχήν αυτός ούτος ο Βενιζέλος…» [25/06/1945 – άρθρο του K. Τριανταφυλλόπουλου στην εφ. Ελεύθερος, στο Γ. Αναστασιάδης (επιμ.) 2008: 76].
Δημοκρατική Ένωσις
«Κατόπιν εκδηλώσεως επιθυμίας συνεργασίας εις τον δημοκρατικόν αγώνα μετά των Δημοκρατικών Φιλελευθέρων και άλλων πολιτικών ομάδων ετέθησαν αι βάσεις ευρυτέρας δημοκρατικής οργανώσεως.
Αυτή απεκλήθη Δημοκρατική Ένωσις και περιλαμβάνει εκτός των Δημοκρατικών Φιλελεύθερων ομάδας πολιτικάς ανήκουσας εις την αγροτικήν και την εργατικήν κίνησην και ανεξαρτήτους, αποδεχόμενας τας γενικάς αρχάς της δημοκρατικής ιδεολογίας (…) Ήτοι περιλαμβάνουν:
- Την αρχήν ότι το Κράτος είναι το κατ’ εξοχήν κοινωνικόν όργανον (…) και ότι τους σκοπούς και τα μέσα του πρέπει να διέπουν το κοινωνικό συμφέρον και η πρόοδος ως και ο απόλυτος σεβασμός προς την ανωτάτην ηθικήν αξίαν, τον άνθρωπον…
- Την αρχήν ότι το Κράτος πρέπει να είναι πατήρ δι’ όλους τους πολίτας ανεξαιρέτως και κατ’ ακολουθίαν δεν πρέπει να γίνεται καμία διάκρισις μεταξύ αυτών εκ λόγων διαφοράς φύλου, θρησκείας, εθνικότητος ή πολιτικών φρονημάτων (…) διαμορφουμένων των υπαλλήλων (έτσι) ώστε να αισθάνωνται ότι είναι υπηρέται των νομίμων συμφερόντων όλων των πολιτών αδιακρίτως.
- Την αρχήν ότι πηγή όλων των εξουσιών είναι ο λαός…
- Την πλήρη εξασφάλισιν της ελευθερίας της γνώμης, της πολιτικής δράσεως και αναλόγου εκπροσωπήσεως και εις τας μειοψηφίας (…)
- Την κατά τόπους διαχείρισιν υπό του λαού εμμέσως ή και αμέσως όλων της τοπικής σημασίας ζητημάτων όσον το δυνατόν ελευθερώτερον.
- Την διοικητικήν αποκέντρωσιν…
- Την αρχήν ότι το κοινωνικόν συμφέρον και ο ηθικός νόμος επιβάλλουν την εξύψωσιν των εργαζομένων τάξεων (γεωργών, εργατών, υπαλλήλων), την οποίαν πρέπει να επιδιώκη συστηματικώς το Κράτος δια βαθμιαίων μεταρρυθμίσεων (…) προς αύξησιν της παραγωγής και προαγωγής εν γένει του λαού…
- Την αρχήν της εκλαϊκεύσεως της Δικαιοσύνης…
- Την αρχήν της (…) εκλαϊκεύσεως του στρατού…
- Την αρχήν της δημοκρατικής οργανώσεως των πολιτικών κομμάτων.
- Την αρχήν ότι η πραγματική πολιτική ελευθερία επιβάλλει την συναίσθησιν εκ μέρους των πολιτών της ευθύνης και αυτών δια τας τύχας του Κράτους και της υπέρτατης υποχρεώσεώς των προς διαρκή και ενεργόν πολιτικήν δράσιν.
- Την αρχήν ότι προς κατίσχυσιν των ανωτέρω δημοκρατικών αρχών είναι απαραίτητος η πολιτική συνεργασία των γεωργών, των εργατών, των υπαλλήλων, μετά των οποίων, ένεκα των ιδιαιτέρων ελληνικών συνθηκών, πρέπει να συμπράττουν οι ασκούντες ελεύθερα επαγγέλματα, οι βιοτέχναι και εν γένει οι εκ της εργασίας των αποζώντες επαγγελματίαι»
[15/04/1922 – «Η Δημοκρατική Ένωσις: Δημοκρατικοί σύλλογοι – Γενικαί προγραμματικαί αρχαί», στο Ξ. Λευκοπαρίδης (επιμ.) 1957: 306-309].